نوشتن برای جبران ِ جبران ناپذیر

می نشینم و می نویسم

خط هایم تمام می شوند ، جمله هایم، نقطه هایم ته هر جمله که می رسند بغض گلوی شان را می گیرد. وقتی می آیم و این جا می نویسم، یعنی همه چیز تمام شده، یعنی وقتی برای جبران نیست، یعنی آن چیزی که اتفاق افتاده جبران ناپذیر است ، شاید تنها دعایی، معجزه ای ، اتفاقی بتواند تغییرش دهد.

جبران ناپذیرهایم را می نویسم ، شاید راهی باشد برای جبران ِ جبران ناپذیر،برای همین است که نوشتن برای جبران ِ جبران ناپذیر نامیدمش