توهین به ناموس تک تک آمریکایی ها بود؟

اقدامات جوانان انقلابی بر ضد آمریکا ( شعار های توهین آمیز ، گرفتن سفارتخانه ، بستن دست و چشم کارکنان ، آتش زدن پرچم آمریکا ، حمل زباله در پرچ آمریکا ...) و تائید این اقدامات از سوی رهبران مذهبی-انقلابی ، نفرت مردم آمریکا و غرب را بر ضد ایران تهییج و بسیج نمود( م.ش.1979 .News Week , Dec.17 & Der Spiegel ) این جا دیگر بحث درباره دولت آمریکا نبود ، بلکه با آتش زدن و حمل زباله در پرچم آمریکا ، ملت آمریکا ( خارج از شئون و هنجار های بین المللی) مورد شدید ترین توهین واقع شده بود. برای درک مسئله یک مثال مناسب به نظر می رسد.

"عموما اگر کسی به زن انسان متلک بگوید ، او ناراحت می شود، اما میزان این ناراحتی در جوامع مختلف متفاوت است. یک انگلیسی از اینکه شخصی به زنش نگاه هیزی بکند ، ناراحت می شود اما عکس العمل او کشتن آن شخص نیست. در صورتیکه در ایران و ترکیه " ناموس " یک ارزش اجتماعی است که انسان ها عموما تحمل کوچکترین توهین به آن را ندارند و با آن برخورد احساسی خشمگین می نمایند. پرچم هم مشابه همین مقوله است . احساس آمریکایی ها نسبت به پرچم شان مانند احساس ما نسبت به ناموس مان است و احساس ما نسبت به پرچم مان مانند احساس برخی از اروپائیان به ناموس ! . زیرا آمریکا که از اقوام ، فرهنگ ها و مذاهب ...بسیار متفاوت تشکیل شده است یکی از مسائل مهم اجتماعی اش همواره داشتن وحدت و انسجام اجتماعی بوده است. لذا از اوائل قرن بیستم پس از مدت ها فعالیت به کمک دانشمندان علوم اجتماعی ( چون پارک ، بوگاردوس... که خود موجب پیشرفت علوم اجتماعی در آن کشور شدند) به این نتیجه رسیدند که بزرگترین آموزش وحدت باید در دوره نظام ( که در همه کشور های غربی الزامی ست ) به اعضا جامعه داد. از این رو هنرمندانه با روش های درونی پرچم را به یک سمبل مهم اجتماعی برای جمعیتی بالغ بر 240 میلیون تبدیل کرده اند. به طوری که بیشتر آمریکایی ها از جمله دانشمندان و ثروتمندان ، عموما بدون هیچ مناسبتی ! پرچم آمریکا را در مقابل منزل خود برافراشته اند. لذا آتش زدن و حمل زباله در پرچم آمریکا تقریبا به منزله توهین به ناموس تک تک آمریکایی ها و رفتاری نه چندان عالمانه محسوب می شد و این فقط برای کسانی قابل درک است که از نزدیک با چشم و فهم باز و دور از داوری ارزشی مسئله را دیده باشند."

برگرفته شده از کتاب توسعه و تضاد

صفحه 133 ، " توسعه و تضاد" فرامرز رفیع پور، چاپ ، 1380 ، شرکت سهامی انتشار